piszę do ciebie słowa dziwne
kto by uwierzył w to że tak
wczepienie w siebie jest możliwe
ja nie wiem o czym pragniesz śnić
ani twych myśli ani marzeń
niczego nie wiem
wciąż zagadki
i tak wpatrzona ciągle w ciebie
myślę i dumam
wiersze piszę
dni nam mijają w ciągłym pędzie
już minął tydzień - za chwilę dwa
zapomnę cię gdy będziesz milczał
gdy się narzucał - pewno też
jakie ma cechy ktoś kto weźmie
mnie na swą własność
czy możliwym
jest taki układ - czy ja wiem?
na razie myślę
zastanawiam
to nie jest łatwe własna dusza
zgłębić ją tak
by zawsze wiedzieć
jak się zachowam
w kim zatracę
i ten mnie kusi
tamten nęci
ten piękne ciało
tamten śmiech
każdy przyciąga
mami sobą
a ja jak w ogień
potem pas
znudzenie?
raczej brak uwagi
jeśli nie odda mi
swych myśli
drążę i badam
analiza?
rozkładam na czynniki pierwsze
niby gorąca
niby niby
niby tak ufna
że aż szok
i tak na niby
mnie poznali
i niby wiedzą
co i jak
a ja umykam
pomalutku
w tył zwrot
i widzą tylko
jakiś kształt
granica cienka
niczym lody
gdy wiosna idzie
c'est la vie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz