świeżość (już po)

motylą wróżką

będę dla ciebie

choć wolę ubrać

anielskie skrzydła

i po co czekać

na poryw serca

skoro już jutro

miniemy siebie

tak obojętnie

jak dwoje obcych

niczym w okręgu

nadziei marzeń

to już ułudą

jawi się przecież

ta była bliskość

to już za nami

wiem

pierwsze doznania

są najpiękniejsze

im dalej tracą

jasne kolory

wszystko płowieje

i pozostaje

obraz przyćmiony

i pełen cieni

drugi raz trzeci

i mija magia

jakieś pretensje

żale i wady

wyłażą ciągle

i ja odchodzę

to niby proste

ale czy miłe