w brokacie
jest mi do twarzy
opromieniona słońcem
i twoim spojrzeniem
jestem w siódmym
nie wiem czy niebie
ale cudzie
na pewno
olśniona blaskiem
płonę
w cichości serca
tak bardzo
kocham te chwile
że chciałabym
zatrzymać je
nie tylko w sobie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz