daj mi swój umysł - tylko wiedza mnie zaspokoi
sto słów tysiąc przeżyć czysto duchowych
miesiące rozmów i wciąż od nowa mam pragnienie
poznania wszechrzeczy
ten głód intelektualny tak męczy
otworzenie siebie na kosmos?
może
czy dlatego tylko do ciebie gnam
myślą podobną do czucia
dzwonków na wietrze
łapaczy snów
przeczucia
to takie piękne
otwierasz przestrzeń
między niebem a niebem
między mną a tobą
między
w zawieszeniu
czekam na pojmowanie
całości wszechświata
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz