Panu P. - impresyjnie

nie zawsze potrafię

mówić o swoich uczuciach

są czasem tylko impresjami

jak wiersze

opisuję stan tu i teraz

już melancholijna

już zmyślona emocja

pozór

będę smutna

a może jednak uśmiechnięta

niczym maski  przybieram twarze

nie wierzysz w mój spokój

i czemu

wszystko sam wymyślasz

o mnie

nie muszę nic

trwanie (ty i ja)

zaplątanie w sobie

nierealne a jednak

w półśnie

w półjawie

jestem

ty obok

w myślach  jeśli nie fizycznie

czasami boję się

twojej tkliwości

choć czy mam czego?

smuga dymu (Norbertowi)

proszę zrób mi

serce z dymu

  twoje usta 

pachnące  kawą i   papierosem

to tak podnieca

nigdy nie mam dość

choć czułam to

ze sto razy...

NS - po i przed

w zakamarkach pamięci

a może umysłu

tłucze się jakaś fraza

a może ciąg zdarzeń

ja i ty - nie w rytmie czaczy

to raczej leniwy walc

naszych ciał

powolne ruchy

wyglądające na od niechcenia

ot tak

tylko w nas ogień

wciąż nieustające pragnienie

nikt by nie dostrzegł

z boku

a jednak

sprzężenie umysłów i ciał

idealne połączenie

tak dobrze że to trwa...

For Thomas O.

maybe tomorrow 

or per week 

i stay your woman

for a few moments 

maybe 

anything for sure

and yet you entangled in me 

you wait 

maybe i cheating 

maybe

for NS

if i like your hands 

  if I'm crazy for your kisses and lips

if so 

Does this mean 

I'm in love 

This friendship or companionship 

nothing more 

you expect something more 

but why?

Mój Panie P. (eng ver)

again not meant to be 

but what 

if i havent any plans 

even 

i havent  break  hands 

ot did not work out 

you're telling me that I am 

Siaka or so .... 

well 

fabrication is your speciality

For Mister P.

znowu nie tak miało być

ale co

skoro nic nie planuję

nawet jeśli

nie załamuję rąk

ot nie wyszło

wmawiasz mi że jestem

taka siaka lub....

no cóż

zmyślenia to twoja specjalność

Piterowi

przekonujesz wciąż

ja tylko się bronię

nie manipuluję

nie ograniczam

nawet nie lubię

a jednak wczepieni w siebie 

wciąż 

czy potrafimy jeszcze żyć

jedno bez drugiego?

Norbertowi

niby wszystko idealne

niby

twoje oddanie i czułość 

powoduje 

może nie brak tchu

ale próbę zawładnięcia mną

nie wiem celowe czy nie

zastanawia

czemu pragnienie zapętlenia mnie 

jest  potrzebne

ja-sama

ja-niezależna

ja-samodzielna

jeszcze trochę i wsadzisz w klatkę?

może to skrzywienie zawodowe

może

ale nie jesteś pierwszy

pewno i nie ostatni

czasami mam ochotę

brać nogi za pas

ale

nigdy nie uciekam

przed czyimiś ochotami

dopóki nie duszą

Marzę - plażę mi daj :)

marzy mi się na plaży

słowo

ale kto mnie zabierze

może sama siebie niedługo

przecież jestem panią siebie

aby do lata

zaplanuję wszystko

podróż miejsca świty

jeszcze ciut

tylko świtem tęsknota

nie za kimś

ale bryzą i szumem

kto mi to da

może będę jego?

Przeczucia a raczej pewność

normalnie było normalnie

ale dziś

trzeci wolny dzień to rozpusta

nawet dla mnie

spanie jedzenie i pisanie

może za mało 

nawet dla mnie

ale wiem

to sama ja chcę tego

nowy tydzień i nowe siły

o daj mi 

świecie mój :)

GM - który gdzieś tam w świecie

zaśpiewałabym ci - na całych jeziorach ty

ale po pierwsze po raz pierwszy od lat

nie jesteś tam

a po drugie akurat ten tekst mi mało odpowiada

może dlatego że to o Przyborze

albo innym stamtąd

następna kwestia wiesz sam

jaki ja mam stosunek do jezior

miasta mogą być nawet nawet

ale jeziora cisza i nawet ty

to byłoby za mało :P

znów piosenka poranna (tym razem nie Osiecka)

nim stanie dzień nie wybrzmią działa

to już za

nawet nie znam smaku krwi

ani jak boli rana

owszem czasami odczuwam

ząb lub zadra

co to jest w porównaniu

nicość

niby mogę włączyć wyobraźnię

niby

niezmiernie jednak dziękuję Bogu

za inny czas

Przed świtem (2.30 - 3 maja)

niczym w piosence 

niedługo wstanie świt 

tak... są nawet podobieństwa

nie zięby ale papieros

co prawda nie gaśnie

nie rozmawiam nocą

chyba że palcami

czasami są na czyjejś skórze

czasami na klawiszach

to inne stany

prawda

oba inspirujące

nawet nie wiem który lepszy

to nieważne

choć oni chcieliby bym

powiedziała o tak - jesteś naj

Grzesiowi (ver pl)

nowy dzień

mówisz

jeszcze mamy czas

czy na pewno

wciąż nie jestem pewna

czy masz rację

nie dałeś mi wyboru

czekam

odmierzam koraliki dni

nie mam wyjścia 

niestety

For Gregory

new day 

you say 

we still have time 

are you sure 

I'm still not sure 

are you right 

you did not give me a choice 

I look forward 

metered beads days 

I have no other way 

just waiting left 

unfortunately

For Peter (eng ver)

every day 

laboriously and persistently 

you trying to 

or break up the wall? 

and what 

I will never understand 

desire to be better 

on 

your willingness to make good use 

amazing - sometimes tiring me 

I'm telling you still 

you're like a windmill wing 

which returns to the same point

Piotrowi - walczącemu z wiatrakami? :)

każdego dnia 

mozolnie i wytrwale

próbujesz

czy rozbić mur?

i po co

nigdy nie zrozumiem 

pragnienia bycia lepszym

nad

twoja chęć dowartościowania

zadziwia - czasami męczy

mówię ci wciąż

jesteś jak skrzydło wiatraka

które wraca w ten sam punkt

zaduma rankiem

czasami jak każdy

szczególnie w niepogodę

zawisam myślami

na horyzoncie

w zadumie

wiem że nic nie wymyślę

epokowego

ale umysł czasem

chce odpoczynku

daję mu to 

czego oczekuje

pozytywne emocje (NS - w tle inni)

zadziwiłeś mnie

ta pokora prawda czy fałsz

znienacka oddajesz mi siebie

bez warunków

bez zapowiedzi

bez jakichkolwiek wcześniejszych oznak

ot tak

pragniesz i pożądasz

twoja zachłanność mnie poraża

przecież masz mnie już tyle lat

co wpłynęło na twoją zmianę

za mało twoich słów

nawet nie wiem czy dowiem się

skrytość to twoje kolejne imię

Norbertowi ...

nawet jeśli  jutro będzie lepiej

nie mów nic

tu i teraz

nigdy nie pojmę po co

dumać nad przyszłością

martwić się na zapas

jaki w tym sens

powiedz

choć i tak nie uwierzę

Grzesiowi (z Piterem w rozgaworze)

i znów w duszy maj

pogoda nie ma nic wspólnego

ale

jedna myśl - nieodmienna

jakbym straciła kawałek ciebie

odliczam dni

wiem

rozum sobie

nałóg sobie

to prawda

jestem uzależniona od ciebie

jedynie

od nikogo więcej

pierwszy maja - świt

nowy dzień 

nowy blask słońca

wiem

potrzeba powietrza

nowych doznań

niekoniecznie z kimś nowym

ot tak

dla świeżości spojrzenia

NS - again mad ..hm

za dużo myślisz 

za dużo chcesz

martwisz się na zapas 

i po co

czy nie wystarcza tu i teraz

twoje wieczne zmartwienia

psują twoją radość

bycia moim

nie umiem tego zmienić

tłumaczenia nic nie dają

nic nie trwa wiecznie - fakt

ale czy smutkiem twym

musimy owijać

nasze łóżko

Bywa i tak

anioł diablica

tak skrajne postaci

a jednak ubieram

nowe formy

pod wpływem

nie jestem kameleonem

ale czasem

dla zabawy

w lustrze 

naciągam nową maskę

pasuje czy nie

ocenisz

po pewnym czasie...

NS kontra Pan Win

nie jawię się tobie jako anioł

zadaję ból i czemu

tak wiem - tego oczekujesz

daję ci to choć 

nie jestem taka

wyzwalasz we mnie te gesty

i tylko czasem chciałabym

normalnych układów

chwile z nimi (każdym z osobna)

zabiorę w wewnętrzną podróż 

skrawki mojego życia

nie chcę im nawet zszywać

są takie idealne luzem

niczym fotografie

błyski szczęścia

oglądam je pieszcząc tkliwie 

w dłoniach umysłu

niezmiennie trwam w przekonaniu

że owe chwile to moje prawdziwe życie

a może się mylę ?

może to jedynie złote sny...

ONYM (tym razem Bogusi Gosi Marii i Amelce)

wiosna w sercach i w umysłach

śmiech i radość

pełne tchnienia

pełnych piersi

gdyby można to zatrzymać

wiem - ułuda idealizm

zapisuję tu by ślad

został chociaż tu

my sweet babies ;)

Arturowi

powinnam usiąść

zastanowić się

nie zmieniać tak często miejsca

ale sam powiedz czy szalony diament

potrafi stać w miejscu

mówisz lśnij albo  biegnij

obie opcje kuszą

zastanowię się  jeśli dasz mi poznać siebie

na razie czekam

być może...

nic pewnego

tiktak

albo i nie

mam czas

tik albo tak

Żoną Lota zostanę?

nie wiem kto odpowiada za mój los

moje przypadki

niespodzianki co jakiś czas

ale dziękuję Bogu lub Istocie o błękitnych oczach

za wczoraj

chwilowo jestem zauroczona

zaskoczona

zdumiona

wszystko na z we mnie

choć nie wiem jakie ma imię

zostanie Panem Win

auto rozmowa las

smsy i dogadanie

tak szybkie

że chwilami myślę

to czary albo sen

w pełni słońca

Ja & others

rozumiem

tak musi być

nie zmienię ludzi

ani nawet świata

ta chęć narzucania 

swojej woli

jest zastanawiająca

jednego nie wiem

czemu jest to 

dla mnie ważne

przecież nie mam patentu

na zbawienie

Radkowi

zabierz mnie w krainę łagodności

tak dawno  nie czułam

twego bicia serca

mówiłeś jest jak dzwon

mówiłeś

przyłóż ucho

by je słyszeć

ja wiem

chciałeś bym też 

miała taki stan

nie potrafię

choć ufam ci najbardziej

ze wszystkich ludzi

Dylematów ciąg dalszy

tak mierzi  mnie brak szacunku

wywyższanie siebie nad

a jednak

sama to robię bezwiednie

czy to podświadome

a może jednak brak mi

dystansu do siebie

Kobiety i ja

  nie zmienię poglądów

na pewne sprawy

nie rozumiem czemu

wybierać mieć zamiast być

samostanowienie o sobie

to zastanawiające

jak wiele osób gromadzi przedmioty

dowartościowuje siebie

poprzez konsumpcyjny tryb życia

pieniądze ponoć szczęścia nie dają

a mimo to

stanowią o czyjejś wartości

 dla ONYCH

i tylko zdziwienie

jak dużo  jest  ICH

wokół mnie

mamona rządzi

no cóż idę dalej

perspektywa

w przestrzeni kosmicznej

ja

pyłek

nikt wyjątkowy

a jednak dla siebie samej

jestem wszechświatem

malutka i olbrzymka

\

zależy którym okiem na mnie popatrzysz

ponoć nie jest łatwo

nawet nie potrafię złożyć w całość

swoich odczuć

pierwszy raz

(musi być pierwszy raz)

świadomie zraniłam

to nawet nie wyrzuty sumienia

raczej ból braku wyboru

bezsilność? nie wiem

nie bywam bezsilna

\

lecz kto wie?

kto mnie nauczy szybkich cięć

posępne dni sprzyjają melancholii

odejścia i zatrzaśnięcie drzwi

powroty i nowe układy

ale to na pół gwizdka

ani chęci ani pragnień

ot - siła impetu

raczej trwanie w zawieszeniu

bo czy mi jest potrzebny następny 

skoro nie pokończyłam

tamtych układów

Zagadka (z Piterem w tle)

nawet nie wiedziałam

że trzymam ich światy w swych rękach

może się mylisz

może nie jestem tak władna

to twoje widzimisię

a jednak

czemu nie odchodzą

gdy już ich nie chcę

mówisz manipulacja

piszesz uzależnienie

nigdy nie patrzyłam

przez ich pryzmat

NS (no tak...)

nie mogę już nic

zero ruchów

zero słów

wiem

sprawiłam ból

ale nie  miałam wyjścia

to minie

powtarzam jak mantrę

twój smutek we mnie

on mnie...

Pitkowi (Piotr a tak inny - hm)

czasami dumam 

nie za często

bo to poraża

moją wesołość

jak można

pogardzać sobą

tak bardzo

by stać się niewolnikiem

w czym jesteś gorszy

nie odpowiesz mi

pieski nie potrafią

wzbić się nad  horyzont

to ograniczenie myślenia

według mnie

i oczywista świadomość

bycia gorszym

najgorszym jest

że dla ciebie jest wszystko ok

no nic

spływam

Piterowi (dzień za dniem)

w zamęcie?

udaję czy nie

nawet ja nie wiem

czy to tylko nadbaza

czasami wzbudzam w sobie

niby-emocje

chętnie byś mnie rozebrał

na  części pierwsze

na pewno mentalnie

ale czy to nie podnieca

bo

no nic

poczekam na rozwój

naszych relacji

Krzysiowi W. & Tomkowi O. - ja wiem - teraz mój ruch

lawendą mnie owiń

ten zapach działa na moje zmysły

nawet nie wiem czy jakiś inny

przebije

dopóki chcę -bierz

niestała i zmienna

daję tylko chwilową szansę

nie łapiesz - odchodzę

trudno

nie mam czasu czekać

w końcu tyle dróg

mogę zrobić krok

by po namyśle

wejść na czyjąś inną ścieżkę

Tomkowi Gro (wspominam czasem-niebiesko)

na niebiesko widzisz świat

już nie dla mnie

dziękuję ci za popatrzenie 

jak myśli mężczyzna

czytanie twoich słów do owych

oczyściło mnie z sentymentów

do któregokolwiek

prosty zabieg - odcinam i  czekam

aż minie pierwszy zawrót

bo mimo wszystko lata z kimś

robią swoje

nawet jeśli to już nie zauroczenie

to przyzwyczajenie

a ponoć to druga natura

wyzwoliłeś we mnie następny cynizm

a zarzekałam się że już nic mnie nie ruszy

Bartkowi (sajonara)

pokrętnie i  w formie

dość nieoczekiwanej

wyrwana zostałam

nie do tablicy

i ty Piotrze wciąż

idealistycznie wierzysz

że nie ma dziwadeł

których nie można wyleczyć

podam ci setki ich słów

nie wierzę że ktokolwiek 

im pomoże

deszczowa nie-piosenka

czwarta rano

żałuję że świt dzisiejszy

jest taki smutny

krople deszczu

uderzając o parapet i szyby

wzbudzają nostalgię

i tak smutno

brak GM

wiem to tylko chwila

błysk 

i znów wspomnienie

ubika-Piotra w recenzji

opowiadanka Tomka Z.

jak to odległe

byłam wtedy pijana Tomkiem

zauroczona całkowicie

spaprałeś to Tomaszu

nawet dotyk twego działa dziś

tak inny

gdzie miś którego bezwiednie głaskałam

może za parę dni (w końcu Czarkowi też wyrwałam się)

utrata pamięci

być może tylko to 

nam zostało

zastrzyk z nieświadomości

i tylko ten twój klekot we mnie

czy umiem zmienić parametry

moich fal

skierowanych przez tyle lat

na odbiór ciebie

żale- nie moje

rzucasz mi w twarz

czarne serce

gdzie czułość i miłość kobieca

bezwzględna i bezduszna

no proszę

wyrodzona od tysiąca

nie można nawet ukruszyć

serca z kamienia

ale poczekaj

podepczę serca innych

za karę

i w złości

pożegnania (z Grzesia nieobecnością)

osamotnienie

choć może i dobre

na chłodno zrobiłam ruchy

niezbędne

wśród tłumu

ludzi i myśli

skierowanych do nich

miałabym trudniej

a tak

proste cięcie

Grzesiu...ech

czuję się samotna

duchowo

wiem że wrócisz

odmierzam dni

ale jak sierota

stoję na peronie

swojej duszy

czekam

to inne uczucie

bo świadomość

że nie będę miała twego słowa

jeszcze przez tyle dni

to pierwszy raz

od tylu lat

jestem pusta?

a raczej inaczej

pełna rozterek

komu pozwierzam się

nie wiedziałam  jak bardzo

jestem uzależniona